Bemiddeling

In de Larousse zou bemiddeling "optreden als tussenpersoon, vooral in communicatie". Inderdaad, bemiddeling komt van het Latijnse "medius" / "mediare" dat zich in het midden bevindt, het drukt billijkheid uit. Mediation verzet zich dus tegen het idee van conflicten, vermijdt confrontatie. Het is gericht op een verandering, een stille transformatie (Pr Marcelli).

Bemiddeling vereist de eis van een derde, de objecten van bemiddeling bieden deze derde in een tussenliggend ervaringsgebied (Winnicott). In deze ruimte stelt Roussillon dat "de investering van het object wordt gesuperponeerd op de investering van zichzelf, zonder antagonisme, voor zover de investering van het object tot nadenken komt over zijn eigen staten". Kaës is van mening dat het concept van bemiddeling "niet op zichzelf bestaat, het is een proces dat niet geïsoleerd kan worden beschouwd, en dat alleen zinvol is in een inheems conflict tussen het uitgestelde en het onmiddellijke".

Bemiddeling is op zich niet voldoende, het vereist herhaling en uiteraard de welwillende aanwezigheid van een "goed genoeg" therapeut, die de patiënt teruggeeft wat hij brengt en wie kan worden gewist om hem toe te laten toegang tot zijn ware zelf, dus tot zijn creativiteit.

FUN MEDIATION :

Het gebruik van een speelse bemiddeling kan de geleidelijke investering van een denkruimte begunstigen en het proces van subjectivering doen herleven. Het is door in een speelse context zijn eigen oordeel te confronteren met het woord van de ander dat men zijn reflectieveld kan verruimen door zijn persoonlijke gedachte te ontwikkelen.

De speelse bemiddeling maakt een externalisatie van de ontmoeting in het concrete object mogelijk en maakt mogelijk wat van binnen riskant leek. Het biedt de persoon de mogelijkheid van een blik op zichzelf gemedieerd door het uiterlijk van een ander op zichzelf in de ontmoeting met een deelbaar object.

FEELINKS MEDIATION :

Met Gevoelens is er een tweeledig proces : eerst introspectie, dan de behoefte om egocentrisch te zijn. Het is belangrijk om de spelers te helpen om zowel hun eigen emoties als die van hun partner te identificeren, waardoor het proces van subjectivering wordt bevorderd.

Deze game verscheen als een ’koppeling’ van denkprocessen waarbij iedereen bij het creëren van situaties zijn eigen zorgen en vragen naar voren kon brengen. De mogelijkheid van afstand tot iemands affect maakt het dus gemakkelijker om aspecten van hun persoonlijk probleem aan te pakken.